Vier stukken van vijf jonge choreografen.
Golden Elixir van Tina Valentan: een “gedanste” solo waarin een danseres allerlei vormen van dierlijk gedrag laat zien. Knoeien met eten, kruipen, grommen, enz. Maar gauw vergeten.
Panic Picnic van Sacha Steenks: prachtige beelden, bijzondere geluiden (water druppelt op metalen platen) heel interessante choreografie (de dansers kunnen niet van hun plek komen) maar het blijft nogal zielloos.
Beige van Giulia Mureddu: een verademing. In Beige “wordt de tijd vertraagd om zo het moment voor je het diepe inspringt onder een vergrootglas te leggen”. Drie dansers die voortdurend weifelen, twijfelen, proberen, toch maar weer niet, hoewel, als hij het durft waarom ik dan niet, elkaar uitdagen, aftroeven. De dansers zijn alledrie ook opvallende acteurs: regelmatig gaat er een lach door het publiek, geen vaak voorkomend fenomeen bij dans.
I Am van Alida Dors en Bryan Druiventak: een explosie van energie. De twee choreografen zijn thuis op een heel ander dansgebied: de hiphop. Dit gecombineerd met moderne dans zorgt voor een verrassend feestje. De dansers van De Châtel hebben hiphoplessen gevolgd en kennelijk met zoveel lol dat sommigen daar nog even mee doorgaan. Het dansplezier op stuwende muziek zorgt voor een spetterend besluit van dit vierluik.

Prima blind date in ‘t Speelhuis Helmond. Interessant, maar soms een beetje de draad kwijt van de drie hoofdpersonen, maar door terugkerende elementen ontstaat toch een rode draad. Ik had niet door dat ze een oplossing zocht voor alle twijfel. Mooie liedjes, veel afwisseling in zang, verhaal, theater. Compliment voor deze eerste solovoorstelling!

Emmelie heeft een fijne, duidelijke spreekstem , goede dictie en ze zingt spannend en teder.Wat een persoonlijkheid! Ze staat daar op toneel, beschrijft ontroerende momenten en haar Engelse accenten zijn onnavolgbaar.Een mooie kop met heerlijke krullen .Zij was mijn blind date en daar was ik erg blij om.Complimenten voor de pianist.

Een geruststellend bericht: de voorstelling van Tanghe en kornuiten is nog even sterk als 6 jaar geleden. De huwelijksparen zijn misschien nog niet helemaal op niveau van hun voorgangers, maar mijn hemel wat heb ik weer de slappe lach gehad en genoten. Een feestje wat iedereen zich moet gunnen!

geen cabaret zoals ik had gedacht maar een soort toneel met liedjes. Wel heel knap gedaan, maar niet zo grappig als ik gedacht had.
Wel heel boeiend en een knap verhaal en de actrice speelt vooral leuke korte rollen in het engels. Dat doet ze heel goed. Ze kan ook mooi zingen.

Gisteren in Pepijn per ongeluk bij Emmelie Zipson beland. Een indrukwekkende dame met een indrukwekkende solovoorstelling. Prachtig gezongen en op een knappe manier verhalen door elkaar geweven. Wij waren heel aangenaam verrast. Een talentvolle dame. Ze kan spelen en zingen. Wij raden de voorstelling heel erg aan.

Simone / den haag

Ik heb zaterdagavond in Theater Pepijn in Den Haag gekeken naar Boem van Emmelie Zipson. Het was tragikomisch cabaret. Het was vooral tragisch en geen moment komisch. Anderhalf uur lang duurde de marteling. Ik zat eerder naar een slechte musical te kijken dan naar cabaret. Goed zingen kan ze wel, maar er is geen één moment in de voorstelling dat ze ook maar in de buurt van een grap komt. Ik heb niet één keer gelachen. Als het had gekund, was ik opgestaan en weggelopen…

Voor CKV moesten ik en drie vriendinnen naar dit toneel stuk. We hadden het uitgekozen omdat ik zag dat Sabri Saad El Hamus er in speelde. Het toneelstuk zelf was erg zwaar voor onze leeftijd(15,16 jaar) er zaten wel stuken in dat het een beetje saai was en ook stukkendat je je lachen niet kon inhouden. Na de voorstelling ging ik samen met een vriendin nog even praten met Peggy-Jane de Schepper, een van de toneelspelers. Toen ze hoorde dat ik een ‘fan’ van Sabri Saad El Hamus was, zei ze dat hij ook nog wel langs kwam lopen dat we hem dan maar aan moesten spreken omat het een hele aardige man was. Wanneer hij later aan kwam lopen ben ik naar hem toe gegaan. Zo’n aardige man! Zo aardig kom je ze bijna niet meer tegen. En hij was ook heel sociaal. Omdat ze eigenlijk geen vragen hadden voor ons CKV project gaf hij ons zijn e-mail adres zodat we hem konden mailen. en als echte fan vraag je natuurlijk ook nog zijn handtekening! Na gisteravond is het helemaal mijn favoriete acteur geworden! Ik raad mensen boven de 25 aan om naar dit toneelstuk te gaan. Het is een mooi stuk waarom je nagaat denken. Een eerste CKV opdracht om nooit te vergeten!

Aan ambitie heeft het Max. en Suver Nuver niet ontbroken bij deze productie. Ze hebben een Oresteia van de Hollandse huiskamer gemaakt; de oorlog, de vergiftiging van de teruggekeerde vader midden in de wederopbouwtijd, de zoon Orestes die als vredelievende Hippie vader wreekt door moeder Klytaimnestra om te brengen en de laatste generatie die de Babyboomers (Orestes) gebrek aan leiding verwijt. Ziehier Nederland 1945 - 2000 in drie afleveringen.

Ik meende ook nog de verkondiging van een grote wijsheid te ontwaren. Een waarheid als een koe, wellicht; sinds Zeus, sinds Aischylos, voltrekken zich nog steeds dezelfde heftige tussenmenselijke processen. Van de ene zich tegen de vorige in opstand komende generatie naar de volgende, blijft alles in wezen hetzelfde.

Max. en Suver Nuver nemen dus wel wat erg veel hooi op de vork. Teveel, vind ik. Daardoor wordt het soms ook een tikkie rommelig en schetsmatig. Her en der zelfs enigzins geforceerd en gekunsteld. “Een beetje onaf”, vond iemand na afloop.

Natuurlijk komen fraaie beelden voor. De observerende en pijltjes schietende ( ik las dat het er vijftig zijn!) Orestes die onder de tafel zit, bijvoorbeeld. Of de pansexuele slangenact in het tweede deel en de hele Elektra van Dette Glashouwer. Ook de cursus in zweverigheid mag er zijn.

Maar, hoe dan ook. ik kan het enthousiasme van de officiële recensenten en mijn bentgenoten van gisterenavond, niet delen. Wat overigens ook weer niet betekent dat ik spijt heb van mijn reis naar Theater de Vest.

fantastisch, vol, genereus, lief, stout, krankzinnig, compromisloos, kleurrijk, rock and roll, beestachtig, geil, charmant, eng, kort, lang, eerlijk, bot, egoistisch, leven, dood, vol, vol, vol, ontwapenend, enz….
Zelden zo intens vrolijk/ verdrietig geraakt als afgelopen avond door een bonte stoet acteurs zonder gene. Met een brok in mijn ziel terug op de fiets door een koud Utrecht. EDDIE DANST geeft een kijk onder het flinterdunne laagje beschaving van de mens. Die kijk verdiend het, om door zoveel mogelijk mensen bekeken te worden. Rock and Roll theater uit een creatief exploderend Utrecht. Volgende week in Bellevue te Amsterdam!!!! ZIEN, ZIEN, ZIEN….