Merkwaardig is dat we ons na afloop meer herinnerden wat we niet leuk vonden (al vond een groot deel van het publiek dat hoorbaar wel) dan wat we wel leuk vonden. Wat overheerst is een indruk van goed, onderhoudend samenspel met aardige teksten. Na Oblomov valt het toch wat tegen en de voorstelling is wat brokkeliger van structuur (tomaat).