De Raad voor Cultuur heeft de aanvraag van Moose voor structurele rijkssubsidie positief beoordeeld, maar geeft geen prioriteit aan het ondersteunen van Moose, vooral omdat “de activiteiten niet primair gericht zijn op het realiseren van een artistiek product”. We zijn onder de zaaglijn gevallen, zoals dat heet.

De Raad heeft zeker waardering voor Moose: “Moose heeft volgens de Raad met name een duidelijke functie voor het publiek: de site is informeel, laagdrempelig en informatief en de bezoekersaantallen nemen toe”. Dat horen we natuurlijk graag! We gaan met dit advies in de hand hard op zoek naar andere bronnen om onze plannen te kunnen realiseren en we gaan door met vechten voor een plaatsje in de Cultuurnota. We roepen jullie allemaal op om ons te steunen in deze strijd. Betuig je adhesie, word Vriend van Moose of verzin een list. Moose moet blijven!

zie ook: Forum
en ook: Moose gaat structureel
en ook: Dossier Cultuurnota

Lees meer

Het advies van de Raad voor Cultuur biedt vooral behoud: een zeer groot aantal instellingen krijgen net zoveel als in de huidige cultuurnotaperiode. Zo’n 100 instellingen vliegen eruit en zo’n 70 nieuwe aanvragers komen erin. In totaal adviseert de Raad om het beschikbare budget van 392,5 miljoen te verdelen over 422 instellingen. Daarnaast vindt de Raad subsidie wenselijk voor 13 instellingen, mits daar extra geld voor komt.
Onder de afvallers bevinden zich Het Theaterfestival, Carver, Kas en de Wolf, ZEP, Carina Molier, het Volksbuurtmuseum en het ITs. De Theatercompagnie, ZT Hollandia, Dogtroep en Alex d’Electrique moeten flink inleveren. De Raad heeft nog ruimte gevonden voor nieuwe aanvragers: Bambie, Els Inc., Generale Oost, De Berenkuil en Kassys. De Appel maakt na vier jaar zijn rentree. Meer geld is er voor Het Gasthuis, Golden Palace, het Veemtheater, Het Toneel Speelt en Hotel Modern.
De Raad zegt geschrokken te zijn door de slechte kwaliteit van de beleidsplannen van Het Nationale Toneel en Toneelgroep Amsterdam. Bij beide gezelschappen vindt de Raad dat de positie, taken en verantwoordelijkheden niet helder worden verwoord. Het advies luidt om beide instellingen slechts twee jaar te ondersteunen, en daarna opnieuw te beoordelen op basis van een nieuw beleidsplan.
De Raad is positief over bijdrage van de Zomerfestivals aan het culturele klimaat. Oerol, Boulevard en Noorderzon krijgen meer geld. Daarnaast is er een nieuwe categorie ‘Beeldend locatietheater’ toegevoegd en in dat genre krijgen Peergroup (van Sjoerd Wagenaar) en The Lunatics nu geld. Daar staat tegenover dat de Raad minder geld geeft aan Vis à Vis en de Dogtroep. (Redactie, 19/4/04)

zie ook: Dossier Cultuurnota

Lees meer

Oerol op Terschelling krijgt de komende jaren extra subsidie van de provincie Friesland. De jaarlijkse bijdrage gaat van 30.000 naar 90.000 euro. Oerol is blij maar nog niet uit de brand; voor dit jaar moet de organisatie de reserve kas voor 150.000 euro plunderen. (ANP, 15/4/04)

Lees meer

Koningin Beatrix woont zaterdagavond 1 mei de première bij van ‘Naspel’ door het Nationale Toneel. De voorstelling is exclusief voor het jubileum van de Koninklijke Schouwburg geproduceerd en alleen in Den Haag te zien. (ANP, 13/4/04)

zie ook: Naspel, Het Nationale Toneel

Lees meer

De commissie die in opdracht van de gemeente Utrecht de aanvragen voor structurele subsidie van de gemeente beoordeeld adviseert negatief over de aanvraag van Growing up in Public. Ook de community-theatre groep STUT wordt niet subsidiabel geacht. De andere Utrechtse groepen -‘t Barre Land, Aluin, De Paardenkathedraal, De Berenkuil, Het Filiaal en DOX- krijgen een positief advies.
De commissie is kritisch over Tweetakt en Huis a/d Werf. Het jeugdtheaterfestival wil zelf gaan produceren, maar de commissie wil daar geen geld voor geven. Het beleid van Huis a/d Werf moet na twee jaar geëvalueerd worden. Nieuwe directeur Yvonne Franquinet heeft geen plan voorgelegd dat volledig kon overtuigen, maar de commissie heeft begrip voor de korte tijd waarin zij haar stempel moest zetten. (Redactie, 13/4/04)

zie ook: Lees het advies op www.utrecht.nl

Lees meer

Uit een ‘pre-advies’ blijkt dat de Amsterdamse Kunstraad negatief gaat adviseren over structurele subsidie voor een aantal gerenommeerde Amsterdamse theaterinstellingen. Zo dreigen de Theatercompagnie, Het Theaterfestival, De Nieuw Amsterdam (DNA) en het ITs hun gemeentelijke subsidie te verliezen. Daarnaast adviseert de Kunstraad flinke kortingen op de subsidies voor een aantal theaters, zoals Carré en het Rozentheater. De Theatercompagnie is het tweede gezelschap in Amsterdam, na Toneelgroep Amsterdam en krijgt nu 680 duizend euro subsidie van de stad, naast 1,8 miljoen van het rijk. Daarbij zit de subsidie voor het Rozentheater inbegrepen. Ook DNA en Het Theaterfestival krijgen geld van het rijk naast gemeentelijke subsidie.
Directeur Jacqueline van Benthem van het ITs laat het er niet bij zitten: “Er staan zoveel feitelijke onjuistheden in het advies. De commissie zegt dat wij een nieuw festival zijn. We bestaan al jaren. Ons werd verweten dat we geen selectie maken binnen de voorstellingen. Ook onzin. Ik vertrouw volledig op Hannah Belliot.”
Naast de verliezers zijn er ook instellingen met een gunstiger beoordeling: Cosmic krijgt meer geld, net als Het Syndicaat. De commissies zijn positief over het werk van de Nestheaters en het Gasthuis. Nieuwe aanvrager Urban Myth krijgt een positief advies.
De Amsterdamse Kunstraad adviseert wethouder Hannah Belliot over de besteding van 80 miljoen euro in het kader van het Kunstenplan 2005-2008 van de hoofdstad. Het definitieve advies komt uit op 10 mei. (Volkskrant, Parool & redactie, 3/4/04)

zie ook: Dossier Cultuurnota

Lees meer

‘Tantalus’ blijft succesvol. De Appel heeft weer extra voorstellingen gepland, in september en oktober 2004. Daarnaast zal het gezelschap delen uit de marathon spelen op het Butrinti 2000 festival in Albanië. Het succes van de voorstelling heeft ook positieve gevolgen voor de financiële situatie van het gezelschap, dat het sinds 2001 met flink wat minder subsidie moet doen. (Volkskrant en redactie, 9/4/04)

zie ook: ‘Tantalus’

Lees meer

Terwijl de meeste jonge theatermakers niet multi-disciplinair genoeg kunnen werken concentreert Marlyn Coetsier zich op één vakgebied: poppenspel. Marlyn neemt haar vak zeer serieus, studeerde in Berlijn en Polen, richtte een eigen groep op, Meneer Winterberg en zoekt een breder publiek voor haar passie. Hoog tijd voor een interview. Een gesprek over samenspelen, de pop als collega en dood materiaal.
-door Paulien Cornelisse

De Mens
Thuis werd ik sufgestimuleerd, zoals dat heet. Ik heb potten gebakken en getapdanst. Mijn vader is een creatieve hobbygek, we zijn samen op pianoles geweest. Mijn ouders vonden dat elke weg moest openliggen, zodat ik zelf kon kiezen. Ik ben katholiek gedoopt, maar ze hebben me ook in contact gebracht met andere religies.
Op mijn 17e ging ik naar de vooropleiding van de toneelschool in Arnhem. Verder deed ik heel veel schooltoneel en had ik een cabaretduo met mijn broer.Uiteindelijk ben ik auditie voor de toneelschool gaan doen, om te proberen. Toen werd ik ineens aangenomen in Arnhem en in Utrecht. Ik heb voor Arnhem gekozen, en daar ben ik heel blij om. Ik had een enorme vrijheid. Je legt op die school een basis, en je kan zelf je stijl ontwikkelen.

Het Werk
In het derde jaar van mijn opleiding deden we klassieke monologen, en ik was het helemaal beu. Ik was al een half jaar met een monoloog bezig, en ik riep uit tegen mijn docent: “Ik doe het niet meer! Ehm… tenzij ik het met een pop mag doen!” Toen heb ik Frits gemaakt, van een doosje met schuimrubber erop, en twee punaises als ogen. Dat ging heel goed, omdat ik het niet meer alleen hoefde te doen. Ik kon samenspelen, heel schizofreen eigenlijk.
Ik vind acteren alleen niet genoeg. Met acteurs zit je met mensen met beperkingen. Je hebt bijvoorbeeld de ijdelheid van een acteur. Mensen zijn soms zo weinig magisch. Een pop heeft wel magie. Je weet dat hij dood is, het is maar materiaal, maar toch geloof je dat hij leeft. Je kunt er een mes doorheen steken, maar je kunt hem ook laten vliegen of zwemmen. Je bent letterlijk bezig met de bezieling van dood materiaal.
Wat ook zo fijn is aan poppentheater: het is iets dat je kan leren! Het ligt niet alleen maar aan je talent of je uiterlijk. Ik ben een half jaar naar Berlijn geweest, en dan stonden we elke dag met veertien volwassenen voor de spiegel handtraining te doen. En dat is, alleen lichamelijk al, zwaar.
Je beseft het als kijker niet, maar Jan Klaassen is ontzettend moeilijk! Ik heb in Polen een workshop gedaan om dat te leren, en ik heb een week gewerkt aan een scène van 3 minuten. Je moet een apparaatje in je keel stoppen voor het stemmetje, zorgen dat je dat niet inslikt, je moet poppen verwisselen, en precies weten hoe je de focus verlegt.

Het Knutselen
Je hoeft je poppen niet zelf te maken, maar ik ben van mening dat je met het maken al een stukje ziel in de pop legt. Ik heb behoorlijk wat poppen. Bukkie, Harrie Harses, McMum, Pink, Meany, en een heleboel zonder naam. Ze zijn van hout, van rubber, klei en gips. En ik heb nogal wat sokpoppen.
Met mijn vriend Kasper Kapteijn maak ik een voorstelling over de moeder van MacBeth, McMum. Het gaat erover wat je doet als je de moeder bent van een verschrikkelijk mens. Neem een Marc Dutroux of een Bin laden. Je wil de wereld behoeden voor de daden van je kind. Hoe doe je dat? Terugstoppen in de baarmoeder! McMum is een levensgrote pop, waarin inderdaad een acteur teruggestopt wordt. Toen ik MacMum heb gemaakt, moest ik een afgietsel maken van een voluptueuze vrouw. Een vriendin van mij was ineens beschikbaar, maar dan moest het wel meteen. Ik mijn vader opgebeld: “Pap, hoe doe je dat?” Hij meteen dingen opzoeken op internet en in kunstboeken. Het is uiteindelijk heel goed gelukt.
Het is veel geknutsel. Daarom heb ik sinds kort een atelier. Dat is gewoon een extra kamer in het huis waarin ik woon.

De Poppen
Ik vind het niet zielig om een pop iets aan te doen. Ik maak nu een voorstelling, “Brave Augurki”, waarin augurken worden bedreigd door een vleesmes en een eiersnijder.
Ik kan mijn poppen prima in een tas proppen. Anderen schrikken daar soms van. Ik zou ze overigens nooit ruw behandelen met een publiek erbij. Een pop blijft je collega, maar hij is niet heilig ofzo. Ik merk wel dat een pop goed werkt als ik er voordat we opgaan, al mee aan het praten ben. “Ik wil nog niet op.” “Jawel, we gaan zo op.”
Een goede pop verrast me op toneel met wat hij zegt. Ik weet wel dat ík het eigenlijk zeg, maar het lijkt wel of ik met een pop alerter ben, en misschien brutaler. “Hee lekker ding!” kan ik dan ineens roepen. Het zal wel mijn beperking als actrice zijn, maar als dat me bij de poppen heeft gebracht, neem ik dat graag voor lief. Ik krijg er meestal leuke reacties op. Maar één keer heeft iemand tegen me gezegd: “Je bent een goede actrice, je hebt die poppen toch niet nodig!” Een vreemde opmerking waaruit blijkt dat veel mensen nog niet weten wat modern poppentheater is; dat het heel ver verwijderd is van Jan Klaassen en zijn kast!

De Toekomst
Ik ben gelukkiger sinds ik poppentheater heb ontdekt, nu anderhalf jaar geleden. Ik ben veel meer in mijn element. Als er nu een school zou bestaan waar je dit allemaal kon leren, dan zou ik me meteen opgeven. Over een jaar of vijftien, twintig zou ik wel een opleiding willen opzetten. Maar eerst ben ik bezig met voorstellingen maken.
Sinds een half jaar heb ik mijn eigen poppentheatergroep samen met Meike van den Akker: Meneer Winterberg, theater voor poppen, objecten en acteurs. We willen graag samenwerken met toneelschrijvers en deze voor poppentheater laten schrijven.
Er is een trend om terug te gaan naar kunde en techniek; daar past poppentheater in. Er moet een breder publiek komen voor poppentheater. Misschien wordt dat wel mijn missie.

Lees meer

Sanne Vogel heeft in 2002 het 1000Watt Lichtpunt gewonnen voor haar voorstelling ‘Feestbeest’, gemaakt in het kader van het project ‘Scheur’ van Het Syndicaat. In het zelfde jaar won ze ook Het Gouden Ei van de Mus, de Parade-prijs voor nieuw talent. Eerder won Sanne al de Kunstbende-finale Theater met ‘Ogen vol waanzin’ in 1999 en in 2000 de finale Video met ‘De bruine ogen van Peggy 2’. In 1999 eerde haar geboorteplaats Nieuwegein haar met de Cultuurprijs.

Lees meer

De jury van de Louis d’Or heeft een oude traditie weer leven ingeblazen door Jeroen Willlems voor twee prestaties te nomineren; voor ‘Brel, de zoete oorlog’ en ‘La musica twee’. Vroeger kreeg de acteur met het mooiste seizoen de eervolle prijs, tegenwoordig worden acteurs speciaal voor een voorstelling genomineerd. Overigens mag de nominatie voor ‘La Musica twee’ opmerkelijk heten: de voorstelling is twaalf jaar oud. (Redactie, 4/4/04)

zie ook: Dossier Toneelprijzen: Louis d’Or 2004

Lees meer